Dostosujmy szkoły do potrzeb uczniów

Trzeba zmienić programy nauczania. Obecne są zbyt obszerne i za trudne dla większości uczniów. Nauczyciele mają problemy z ich realizacją.
Licea ogólnokształcące muszą nauczyć w dwa lata tego, czego uczyły w cztery. Szkoły zawodowe kształcą zbyt wąsko. Licea profilowane wymagają natychmiastowej reformy. Technika nadal przygotowują rzesze bezrobotnych.
Świat zmienia się nieustannie. Szkoła powinna nadążać za tempem tych zmian.

Programy nauczania są archaiczne. Szkoła nie uczy samodzielnego myślenie i kreatywności. To ogromny błąd. Szkoła powinna kształcić takie umiejętności jak komunikacja interpersonalna czy twórcze rozwiązywanie problemów. Uczniowie powinni mieć większe prawo wyboru przedmiotów i powinni ponosić większą odpowiedzialność za swą naukę i uzyskiwane w szkole rezultaty.

• Powinniśmy aktywizować młodzież. Szkoła musi dysponować szerokim wachlarzem opcji, by młodzież mogła swobodnie rozwijać swoje zainteresowania. Szczególną uwagę powinniśmy poświęcić inicjatywom uczniowskim. Wspomagać i dawać możliwości do samorealizacji. W szkole musimy tworzyć kółka zainteresowań, grupy dyskusyjne i wolontariat. Młody człowiek szuka. Nie chce dostawać gotowych wzorców. Powinniśmy wspierać młodzież w działaniach na rzecz rozwoju i ulepszania własnego ja. Rodzic, a tym bardziej szkoła, nie może uchronić młodego człowieka przed potkinięciami. Dziecko musi poszukiwać i metodą prób i błędów dążyć do ukształtowania własnych poglądów i opinii.
• Powinniśmy zwrócić uwagę na edukację obywatelską. Od najwcześniejszych lat należy zadbać o to, by młody człowiek po opuszczeniu murów szkoły stał się świadomym członkiem społeczeństwa. Musi znać swoje prawa i obowiązki, nauczyć się współistnienia między innymi ludźmi. Powinien wiedzieć, czym jest demokracja i jakie posiada w związku z tym udogodnienia. Należy mówić czym jest pluralizm, państwo prawa, społeczeństwo obywatelskie i w jaki sposób może wpływać na codzienne życie polityczne kraju. Musi zdawać sobie sprawę, dlaczego warto iść do wyborów i jaki wpływ ma to na życie jego i jego rodziny.
• Szkoła powinna uczyć tego, co naprawdę potrzebne. Pamięciowe przyswajanie materiału nie przynosi najlepszych rezultatów. Uczeń powinien wykazywać inicjatywę, chcieć poszerzać własną wiedzę. Szkoła musi go do tego zachęcać i wspomagać w takiej działalności. Dawać mu narzędzia a nie podawać gotowe rozwiązania. Stwarzać warunki do dyskusji, wymiany poglądów i kształtowania własnego zdania. Uczeń powinien mieć więcej możliwości dla prezentacji własnych idei. Dzielić się swoimi przemyśleniami na temat otrzymanej wiedzy, pytać i udoskonalać własny światopogląd. Musi umieć jak wykazać się swoją inteligencją i zdolnością kojarzenia faktów. Takie postępowanie sprzyja rozwojowi tożsamości młodego człowieka i pozwala się odnaleźć w wielu nietypowych sytuacjach, które czekają na niego w dorosłym życiu.
• Zwróćmy uwagę na stosowanie wiedzy w praktyce. Nie tylko zajęcia teoretyczne. Dzieci na lekcjach powinny pracować w grupach, dyskutować, dzielić się swoimi przemyśleniami.
• Potrzebne jest doradztwo zawodowe w szkołach i pomoc uczniom w planowaniu kariery. Niezbędny jest w tym procesie większy udział specjalistów: psychologów i pedagogów szkolnych. Młody człowiek powinien w szkole średniej przejść test predyspozycji zawodowych. Poznać w ten sposób swoje słabe i mocne strony i z tą wiedzą szukać dla siebie odpowiedniego zawodu. Ukierunkowanie dziecka w młodości i zwrócenie jego uwagi na naprawdę interesujące je aspekty wiedzy szkolnej, przynosi bardzo dobre rezultaty w przyszłości. Sprzyja rozwojowi i zachęca do inwestowania we własne zainteresowania.
• Dziewiętnastolatków wkraczających w dorosłość szkoła nadal traktuje jak dzieci. A powinna nauczyć młodego człowieka brania odpowiedzialności za własne życie: nie tylko zawodowe, ale i prywatne. Chcemy by nasze dzieci były szczęśliwe.

Rozdział 5-ty: Wyrównajmy szanse, edukacja bez korepetycji
 
Strona główna   |   Dział: Stanowisko